Όταν κοιτάμε τους σημερινούς γλύπτες, ο Ren Zhe αντιπροσωπεύει τη ραχοκοκαλιά της σύγχρονης σκηνής στην Κίνα. Αφοσιώθηκε σε έργα με θέμα τους αρχαίους πολεμιστές και προσπαθεί να ενσαρκώσει την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας. Έτσι βρήκε τη θέση του ο Ρεν Ζε και χάραξε τη φήμη του στον καλλιτεχνικό χώρο.

Ο Ρεν Ζε είπε: «Νομίζω ότι η τέχνη πρέπει να είναι η πιο ανθεκτική στο χρόνο βιομηχανία. Αλλά πώς μπορούμε να το κάνουμε επίμονο στο χρόνο; Πρέπει να είναι αρκετά κλασικό. Αυτό το έργο ονομάζεται Φιλοδοξία μακριά. Πάντα σμιλεύω Κινέζους πολεμιστές, γιατί πιστεύω ότι το καλύτερο πνεύμα ενός πολεμιστή είναι να ξεπερνάς συνεχώς τον χθεσινό εαυτό. Αυτό το έργο τονίζει τη δύναμη της νοοτροπίας ενός πολεμιστή. «Αν και δεν είμαι πλέον με στρατιωτική στολή, εξακολουθώ να φιλοξενώ τον κόσμο, δηλαδή προσπαθώ να εκφράσω το εσωτερικό πνεύμα των ανθρώπων μέσω της σωματικής διάπλασης».

Γεννημένος στο Πεκίνο το 1983, ο Ρεν Ζε λάμπει ως νεαρός γλύπτης αιχμής. Η γοητεία και το πνεύμα του έργου του ορίζεται όχι μόνο από το συνδυασμό της ανατολικής κουλτούρας και παράδοσης με μια σύγχρονη τάση, αλλά και από την καλύτερη αναπαράσταση τόσο του δυτικού όσο και του ανατολικού πολιτισμού.

«Μπορείτε να δείτε ότι παίζει ένα κομμάτι ξύλο, επειδή ο Laozi είπε κάποτε, "Ο πιο όμορφος ήχος είναι η σιωπή". Αν παίζει ένα κομμάτι ξύλο, μπορείτε ακόμα να ακούσετε το υπονοούμενο. Αυτή η δουλειά σημαίνει να ψάχνεις κάποιον που σε καταλαβαίνει», είπε.

«Αυτό είναι το στούντιο μου, όπου ζω και δημιουργώ καθημερινά. Μόλις μπείτε, είναι ο εκθεσιακός χώρος μου», είπε ο Ρεν. «Αυτό το έργο είναι η Μαύρη Χελώνα στην παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα. Εάν θέλετε πραγματικά να δημιουργήσετε ένα καλό έργο τέχνης, θα πρέπει να κάνετε κάποια πρώιμη έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της κατανόησης του ανατολικού πολιτισμού. Μόνο όταν εμβαθύνεις στο πολιτιστικό σύστημα μπορείς να το εκφράσεις ξεκάθαρα».

Στο στούντιο του Ren Zhe, μπορούμε να δούμε τη γέννηση των έργων του με τα μάτια μας και να νιώσουμε διαισθητικά ότι είναι ένας ευαίσθητος καλλιτέχνης. Ασχολούμενος με τον πηλό όλη μέρα, έχει κάνει μια τέλεια συγχώνευση κλασικής και σύγχρονης τέχνης.

«Η γλυπτική ταιριάζει περισσότερο με την προσωπικότητά μου. Νομίζω ότι είναι πιο αληθινό να δημιουργείς απευθείας με πηλό χωρίς τη βοήθεια εργαλείων. Ένα καλό αποτέλεσμα είναι το επίτευγμα ενός καλλιτέχνη. Ο χρόνος και οι προσπάθειές σας συμπυκνώνονται στη δουλειά σας. Είναι σαν ένα ημερολόγιο των τριών μηνών της ζωής σου, οπότε ελπίζω επίσης ότι κάθε γλυπτό γίνεται πολύ σοβαρά», είπε.

Μία από τις εκθέσεις του Ren Zhe περιλαμβάνει μια μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση στο ψηλότερο κτίριο στο Shenzhen, που ονομάζεται Genesis ή Chi Zi Xin, που σημαίνει «Παιδί στην καρδιά» στα κινέζικα. Έσπασε τα εμπόδια μεταξύ της τέχνης και της ποπ κουλτούρας. Το να έχει μια νεανική καρδιά είναι η εκδήλωση που φέρει όταν δημιουργεί. «Προσπαθώ να εκφράσω την τέχνη με διαφοροποιημένο τρόπο τα τελευταία χρόνια», είπε.

Μέσα στο Ice Ribbon, ο νεόκτιστος χώρος που φιλοξενεί αγώνες ταχύτητας πατινάζ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου 2022, ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό γλυπτό που ονομάζεται Fortitude ή Chi Ren στα κινέζικα, μετέφερε την ταχύτητα και το πάθος των χειμερινών σπορ στο κοινό.

«Αυτό που προσπαθούσα να δημιουργήσω ήταν μια αίσθηση ταχύτητας, όπως θα εμφανιζόταν στο Ice Ribbon. Αργότερα, σκέφτηκα την ταχύτητα του πατινάζ. Οι γραμμές πίσω από αυτό απηχούν τις γραμμές της Ice Ribbon. Είναι μεγάλη τιμή που η δουλειά μου αναγνωρίστηκε από τόσους πολλούς ανθρώπους». είπε ο Ρεν.

Ταινίες και τηλεοπτικές σειρές σχετικά με τις πολεμικές τέχνες επηρέασαν θετικά την ανάπτυξη πολλών Κινέζων καλλιτεχνών που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1980. Αντί να επηρεάζεται υπερβολικά από τις δυτικές τεχνικές γλυπτικής, αυτή η γενιά, συμπεριλαμβανομένου του Ren Zhe, απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για τη δική της κουλτούρα. Οι αρχαίοι πολεμιστές που κατασκευάζει είναι γεμάτοι νόημα και όχι απλά κενά σύμβολα.

Ο Ρεν είπε, «Είμαι μέρος της γενιάς μετά τη δεκαετία του '80. Εκτός από τις κινήσεις των κινεζικών πολεμικών τεχνών, μπορεί να εμφανιστούν και κάποιες κινήσεις πυγμαχίας και μάχης από τη Δύση στις δημιουργίες μου. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι όταν οι άνθρωποι δουν τη δουλειά μου, θα αισθανθούν περισσότερο ένα ανατολικό πνεύμα, αλλά όσον αφορά τη μορφή έκφρασης. Ελπίζω τα έργα μου να είναι πιο παγκόσμια».

Ο Ρεν Ζε μας θυμίζει ότι η επιδίωξη ενός καλλιτέχνη πρέπει να είναι αμείλικτη. Τα εικονιστικά του έργα είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμα – αρρενωπά, εκφραστικά και που προκαλούν σκέψη. Βλέποντας τα έργα του στο πέρασμα του χρόνου μας κάνει να σκεφτούμε τους πολλούς αιώνες της κινεζικής ιστορίας.